لغت نامه دهخدا
مسلم کسی را بود روزه داشت
که درمانده ای را دهد نان و چاشت.( بوستان ).و رجوع به روزه داشتن شود.
روزه داشت
مسلم کسی را بود روزه داشت
که درمانده ای را دهد نان و چاشت.( بوستان ).و رجوع به روزه داشتن شود.
مسلم کسی را بود روزه داشت
که درمانده ای را دهد نان و چاشت.( بوستان ).و رجوع به روزه داشتن شود.
