معنی رنگ طلایی

رنگ طلایی

لغت نامه دهخدا

رنگ طلایی. [ رَ گ ِ طِ / طَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب )رنگی است زرد مثل طلا و نسبت آن به رنگ عشاق بدیهی است و شعرای هندی زبان به رنگ معشوق نسبت دهند. ( از بهار عجم ) ( از آنندراج ). رنگ سفیدی که به زردی زند. و اطلاق آن بر رنگ معشوق نه به اعتبار زردی است بل از جهت فروغ است که لازم طلاست. ( از آنندراج ) :
آن رنگ طلایی خط مشکین خواهد
هر جا گل جعفری است با ریحان است.محسن تأثیر ( از آنندراج ).رنگ سیلاب طلایی شده از نور چراغ
چشمها مشرق خورشید درخشان شده است.صائب ( از آنندراج ).