رسم تام

لغت نامه دهخدا

رسم تام. [ رَ م ِ تام م ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح منطق ) مرکب است از جنس قریب و عرض خاص. مقابل رسم ناقص. ( از فرهنگ لغات و اصطلاحات فلسفی تألیف سجادی ). آنچه ترکیب یابد از جنس قریب و عرض خاص مانند تعریف انسان به حیوان ضاحک. ( از تعریفات جرجانی ) ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). پس اگر افادت تمییز کلی کند [ رسم ] تام بود والاّ ناقص. ( اساس الاقتباس ص 341 ). و رجوع به رسم و رسم ناقص و جدول شود.

فرهنگ فارسی

در عرف منطقیان رسم تام مرکب است از جنس قریب و عرض خاص .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] رسم تام، از اصطلاحات علم منطق بوده و به تعریف به جنس و خاصه گفته می شود.
رسم تام، از اصطلاحات علم منطق بوده و به تعریف به جنس و خاصه گفته می شود.
تعاریف رسم تام و ناقص
برای رسم تام و ناقص، تعاریف گوناگونی ارائه شده است که حتی بعضی از آنها مخالف بعضی دیگر است.
← مبنای اول
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۴۱.
...