لغت نامه دهخدا دیگ بر. [ب َ ] ( اِ مرکب ) رجوع به دیگ بابرگی شود. گویا سفره ٔچرمین باشد که در سفر دیگ را با طعام در آن استوار کنند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). دیگ و دیگ بر، از اتباع است. || دیگچه. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
