دیلمون
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
در کتیبه های بازرگانی سومری اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد، زمانی که محل حمل و نقل کالاهای بین سومر و دره سند بود، از دیلمون به عنوان یک مرکز تجاری نام برده می شود. دیلمون در نوشته های به جامانده در میان رودان به عنوان یک شریک تجاری، گذرگاهی که بین میان رودان و تمدن واقع در دره رود سند ( جنوب پاکستان کنونی ) واقع شده و منبع مواد خام از جمله مس و چوب ذکر شده است.
مطابق اساطیرِ سومری خداوند در دیلمون زندگی جاوید را به زیودسورا ( اُتناپیشتیم ) بخشید. برخی از پژوهشگران دیلمون را سرزمینی می دانند که بهشت عدن در آن قرار داشت. مایکل رایس در مورد این مکان می نویسد:
«دیلمون اسرارآمیزترین فرهنگ را در میانِ تمدن های پیشرفته عصر برنز داشته است. حتی اسرارآمیزتر از آنچه که در مصر شکوفا شد. دیلمون در دوره ای مرکز شبکه بازرگانی بین المللی مهمی بود که پهنه ای به وسعتِ تمامی دنیای شناخته شدهِ آن روزگار را دربر می گرفت و در دوره ای دیگر سرزمینی جادویی و مقدس بود، موطن خدایان و محل وقوع حوادثی شگفت انگیز؛ مانندِ پیدایشِ هنرهای بشری که خدایان بازیگران اصلی آن بودند. بعدها خدایان در آنجا انسان ستایش برانگیزی که طوفان نوح را از سر گذرانده بود، اعتلا بخشیدند؛ زیوسودرا، پادشاه عادلِ شوروپاک کسی که شخصیت نوح در کتاب مقدس از آن گرته برداری شده است. حماسهِ مذهبی توفان از افسانه بسیار قدیمی تر بین النهرینی ریشه گرفته است. روایتی از آن که به دنیایِ امروز رسیده است، انعکاسِ بخشیِ از منظومه حماسی گیلگمش است. »
