معنی دو دری | لغت یاب

دو دری

لغت نامه دهخدا

دودری. [ دَ دَرْ را ] ( ع ص ، اِ ) دختر کوتاه بالا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
دودری. [ دَ دَ را ] ( ع ص ، اِ ) کسی که بدون حاجت آمدو شد کند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
دودری. [ دُ دَ ] ( ص نسبی ) دودره. دارای دو در :
دودری شد چو کوی طراران
چاربندی چو بند عیاران.نظامی.