دفع شدن

لغت نامه دهخدا

دفع شدن. [ دَ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) برطرف شدن. زایل شدن. ( ناظم الاطباء ). زدوده شدن : نزدیک بود که کاربزرگ شود و شکست و رخنه کند پس صباح کرد و حال آنکه هر بلائی دفع شده بود. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 312 ).
کز شکسته آمدن تهمت بود
وز دلیری دفع هر ریبت شود.مولوی.|| خارج گشتن. ( ناظم الاطباء ). || از مخرج زیرین حیوان بیرون شدن فضول یا چیز بلعشده. ( از یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

بر طرف شدن . زایل شدن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم