لغت نامه دهخدا دست بافت. [ دَ ] ( ن مف مرکب ) دست باف. بافته دست. که با چرخ نبافته اند. که به دست بافته شده است نه به چرخ : جوراب دست بافت. منسوجات دست بافت. رجوع به دست باف شود.
