لغت نامه دهخدا درستک. [ دُ رُ ت َ ] ( اِ مصغر ) تصغیر درست. مسکوک کوچک : هزاران طرف زرین طوق بسته همه میخ درستکها شکسته.نظامی.رجوع به درست شود.
