درات

لغت نامه دهخدا

درات. [ دُرْ را ] ( ع اِ ) ج ِ درة. ( منتهی الارب ). مرواریدهای بزرگ. ( آنندراج ).
درات. [ دُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ داری ، قال رسول اﷲ ( ص ) : کونوا دراة و لاتکونوا رواة. ( تاریخ ابونعیم ج 1 ص 138 ). رجوع به داری شود.