معنی خونه | لغت یاب

خونه

لغت نامه دهخدا

( خونة ) خونة. [ خ َ وَ ن َ ] ( ع اِ ) ج ِ خائن. ( مهذب الاسماء ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).
خونه. [ ن ِ ] ( اِ ) چوب اسطوانه ای شکل که خمیر نان را بدان پهن کنند. غلطک. وردنه. ( ناظم الاطباء ).
خونه. [ ] ( اِخ ) شهرکی است خرد [ به آذربادگان ] با نعمت و آبادان و مردم بسیار. ( حدود العالم ).