خون گریستن

لغت نامه دهخدا

خون گریستن. [ گ ِ ت َ ] ( مص مرکب ) بسیار گریستن. بدرد گریستن. گریستن از روی دردناکی. گریستن بسیارکه بجای اشک انگارند خون از چشم می آید :
شنیدم که می گفت و خون می گریست
که مر خویشتن کرده را چاره نیست.سعدی ( بوستان ).آسمان را حق بود گر خون بگریدبر زمین
بر زوال ملک مستعصم امیرالمؤمنین.سعدی.

فرهنگ فارسی

بسیار گریستن بدرد گریستن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم