خوش اصل

لغت نامه دهخدا

خوش اصل. [ خوَش ْ / خُش ْ اَ ] ( ص مرکب ) نژاده. که نژاد و اصل عالی و خوب دارد.

فرهنگ فارسی

نژاده که نژاد و اصل عالی و خوب دارد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم