حمیره

لغت نامه دهخدا

( حمیرة ) حمیرة. [ ح َ رَ ] ( ع اِ ) حمیر. یرنداق که بدان زین بندند. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). و آنرا شکر نیز نامند. ( اقرب الموارد ). و یرنداق تسمه و دوالی باشد. ( آنندراج ). رجوع به حمیر شود.
حمیره. [ ح َ رِ] ( اِخ ) دهی است از دهستان همائی شهرستان سبزوار. ناحیه ای است کوهستانی معتدل. از قنات مشروب میشود. محصول آن غلات و پنبه. اهالی به کشاورزی گذران میکنند. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان همائی شهرستان سبزوار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تک نیت فال تک نیت فال پی ام سی فال پی ام سی فال عشقی فال عشقی