حق التدریس

لغت نامه دهخدا

حق التدریس. [ ح َق ْ قُت ْ ت َ ] ( ع اِ مرکب ) پاداشی که بمدرس دهند برای درس گفتن. حق التعلیم.

فرهنگ معین

( ~ُ . تَّ ) [ ع . ] (ص مر. ) وجهی که در ازای تدریس به استاد و آموزگار پرداخت شود، آموزانه (فره ).

فرهنگ عمید

کارمزدی که به مدرس در برابر تدریس پرداخت می شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) وجهی که معلمی درازای ساعات تدریس خود دریافت کند .
پاداشی که به مدرس دهند برای درس گفتن

ویکی واژه

وجهی که در ازای تدریس به استاد و آموزگار پرداخت شود، آموزانه (فره)