{absolutive case, absolutive} [زبان شناسی] حالت دستوری فاعلِ فعل لازم و مفعولِ صریحِ فعل متعدی در زبان های کُنایی مطلق (ergative-absolutive ) متـ . مطلق
ویکی واژه
حالت دستوری فاعلِ فعل لازم و مفعولِ صریحِ فعل متعدی در زبانهای کُناییـ مطلق (ergative-absolutive)
