لغت نامه دهخدا ( حائرة ) حائرة. [ ءِ رَ ] ( ع ص ) تأنیث حائر. گوسفند و زن که هرگز جوان نشوند. ج ، حوائر. || حائرة من الحوائر؛ که در آن خیری نیست.
