جفت ساز. [ ج ُ ] ( اِ مرکب )نوعی از فنون و هنرهای سازندگی. صفتی از صفات ذوی الاوتار است و آن سه نوع میباشد:جفت ساز، راست ساز و یک ونیم ساز. ( برهان ) : آسمان بر جفت ساز زهره این ره میزند.مجیر بیلقانی.دگر نسبتی را که دانست باز درآورد نغمه به آن جفت ساز.نظامی ( اقبالنامه چ وحید ص 88 ).آنجا که جفت ساز سر خامه ات بود لحنی بود تمام که نام نوا برند.کمال الدین اسماعیل.به تاب گیسوی چنگ و به جفت ساز رباب.روحی.رجوع به ذوی الاوتار شود.
فرهنگ فارسی
( صفت )۱- سازند. روح. ۲- ( اسم ) نوعی از سازندگی . ۳- صفتی از صفات سازهای ذوی الاوتار که جفت ساز و راست ساز و یک و نیم ساز باشد.
