جاویدمان

لغت نامه دهخدا

جاویدمان. ( نف مرکب ) جاویدماننده. آنکه ابدی زید. دارای عمر ابدی. آنکه همیشه ماند :
کلک تو چون نام تو اقلیم گیر
عمر تو چون عقل تو جاویدمان.خاقانی.به حجت نویسان دیوان خاک
بجاویدمانان مینوی پاک.نظامی.

فرهنگ فارسی

جاوید مانند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم