جاوید عمر

لغت نامه دهخدا

جاویدعمر. [ ع ُ ] ( ص مرکب ) زنده ابدی. آنکه عمر ابدی دارد :
جاویدعمر باش که عمر از تو یافت ساز
معمار باغ ملک معمر نکوتر است.خاقانی.رجوع به جاوید شود.

فرهنگ فارسی

زنده ابدی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال فنجان فال فنجان فال جذب فال جذب فال تک نیت فال تک نیت