جاه اندوز

لغت نامه دهخدا

جاه اندوز. [ اَ ] ( نف مرکب ) جاه اندوزنده. آنکه در پی جاه بود. جاه طلب :
عاشقان دین و دنیاباز راخاصیتی است
کان نباشد زاهدان مال و جاه اندوز را.سعدی.

جاه طلب