لغت نامه دهخدا تیزشهوت. [ ش َ وَ ] ( ص مرکب ) شوخ و شهوت پرست. ( ناظم الاطباء ). سخت به گشن آمده. ماده که سخت خواهان نر است یا بعکس. هواس. طیط. مغتلم. مغتلمه :خروس ، حیوانی تیزشهوت است. ( از یادداشتهای مرحوم دهخدا ). رجوع به شهوت و تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.
