لغت نامه دهخدا تنشط. [ ت َ ن َش ْ ش ُ ] ( ع مص ) نشاط کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). شادمانی نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). شادی نمودن و به نشاط آوردن. ( آنندراج ). || نیک رفتن اشتر ( تاج المصادر بیهقی ) و به نشاط رفتن ناقه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رفتن ناقه. ( آنندراج ). || درگذشتن از وادی و بیابان. || سخت سیر گردیدن ناقه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تیزرفتار گردیدن ناقه. || برانگیخته و مهیای امری شدن. ( از اقرب الموارد ).
