لغت نامه دهخدا تفوت. [ ت َ ف َوْ وُ ] ( ع مص ) درگذشتن در مال کسی بی او. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ): تفوت علیه فی ماله ؛ فاته ُ و به. و به علی متعدی شده است متضمن معنی غلبه باشد. ( از محیط المحیط ) ( از اقرب الموارد ).
