تفاسد

لغت نامه دهخدا

تفاسد. [ ت َ س ُ ] ( ع ص ) بریدن ارحام را. یقال : تفاسدوا؛ ای قطعوا الارحام. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). بریدن ارحام و قطعرحم کردن. ( ناظم الاطباء ). بریدن و قطع ارحام : تفاسدالقوم ؛ تدابروا و قطعوالارحام. ( از اقرب الموارد ).