لغت نامه دهخدا تزویرگر. [ ت َزْ گ َ ] ( ص مرکب ) مزور. غدار. حیله گر. دروغگو. دروغ پرداز : تزویرگر نیم من ، تزویرگر تو باشی زیرا که چون منی را تزویرگر شماری.منوچهری.
