لغت نامه دهخدا تخت ور. [ ت َ وَ ] ( ص مرکب ) پادشاه. دارنده اورنگ پادشاهی : چو دیدم کزین حلقه هفت جوش بر آن تخت ور شد جهان تخته پوش.نظامی.
