بیگزاده

لغت نامه دهخدا

بیگزاده. [ ب َ / ب ِ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) بیکزاده. فرزند بیک. رجوع به بیک زاده شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بیکزاده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم