لغت نامه دهخدا
بیوان. [ ب َ ی َ ] ( اِخ ) محلی است معروف به رأس البیوان و آن در یک میلی دریاچه تنیس در مصر واقع است و آنجا لنگرگاه دریانوردان است که بطرف شام روند. ( از معجم البلدان ).
بیوان
بیوان. [ ب َ ی َ ] ( اِخ ) محلی است معروف به رأس البیوان و آن در یک میلی دریاچه تنیس در مصر واقع است و آنجا لنگرگاه دریانوردان است که بطرف شام روند. ( از معجم البلدان ).
