بیدگلی

لغت نامه دهخدا

بیدگلی. [ گ ُ ] ( اِ مرکب ) قسمی از موسیقی است. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به آهنگ شود. || ( ص نسبی ) منسوب به بیدگل. از مردم بیدگل.

فرهنگ فارسی

قسمی از موسیقی است ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال مکعب فال مکعب فال احساس فال احساس فال اوراکل فال اوراکل