بیانک

لغت نامه دهخدا

بیانک. [ ن َ ] ( اِ ) گیاهی باشد که از آن بوریا بافند. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ). نی که از آن بوریا می بافند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

نوعی نی که از آن بوریا می بافتند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است که از آن بوریا بافند.