معنی بی گوهر | لغت یاب

بی گوهر

لغت نامه دهخدا

بی گوهر. [ گ َ / گُو هََ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + گوهر ) بی اصل. نانجیب. بدگهر. بی پدرو مادر. ( یادداشت مؤلف ). مقابل نژاده :
بی گوهر گوهری ز گوهر نشود
سگ را سگی از قِلاده کمتر نشود.سنایی.سروری را اصل و گوهر برترین سرمایه است
مردم بی اصل و بی گوهر نیابد سروری.سوزنی.رجوع به گوهر شود.