لغت نامه دهخدا
ای فاخته ز ناله زن آتش ببوستان
کآن گل امید نیست که بوی وفا زند.امیرخسرو ( از آنندراج ).ببزم شاه نرگس مست رفت و بو زند ترسم
مگر کو خلق شاه هر دو عالم در دهان دارد.امیرخسرو ( از آنندراج ).- بو زدن زخم ؛ بوی بد پیدا کردن زخم و آن علامت بد است برای زخم. ( آنندراج ) :
گریه کردم داغ طعن دوستداران تازه شد
از شکایت زخم شمشیر زبان بو میزند.اسیر ( ازآنندراج ).
