لغت نامه دهخدا بهشتی وش. [ ب ِ هَِ وَ ] ( ص مرکب ) بهشتی وار. بهشتی گونه. مانند بهشتیان : دیده فرودوختم تا نه بدوزخ بردباز نظر میکنم سخت بهشتی وشی.سعدی.
