بهشت وار

لغت نامه دهخدا

بهشت وار. [ ب ِ هَِ ] ( ص مرکب ) بهشت گونه. بهشت آسا :
بستان بهشت وار شد و لاله
رخشان بسان عارض حورا شد.ناصرخسرو ( دیوان چ تهران ص 129 ).اردیبهشت ماه بسر بر بیک صبوح
کاردیبهشت کرد جهان را بهشت وار.سوزنی.

فرهنگ فارسی

بهشت گونه . بهشت آسا
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال پی ام سی فال پی ام سی فال عشق فال عشق فال انگلیسی فال انگلیسی