بهجت افزا

لغت نامه دهخدا

بهجت افزا. [ ب َ ج َ اَ ] ( نف مرکب ) افزاینده شادمانی. زیاده کننده سرور. ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

افزایندۀ بهجت، افزایندۀ سُرور و شادمانی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) افزایند. شادمانی زیاد کنند. سرور .
افزایند. شادمانی . زیاده کننده سرور