لغت نامه دهخدا بناکاری. [ ب َن ْ نا ] ( حامص مرکب )بناسازی. خانه ساختمانی که بنّایان سازند فروختن را و در آن چنان که باید استواری بنا رعایت نمی شود.
فرهنگ فارسی بنا سازی . خان. ساختمانی که بنایان سازند فروختن را و در آن چنانکه باید استورای بنا رعایت نمی شود .
