لغت نامه دهخدا بلاانقطاع. [ ب ِ اِ ق ِ ] ( ع ق مرکب ) ( از: ب + لا ( نفی ) + انقطاع ) بدون انقطاع. لاینقطع. پیاپی. ( فرهنگ فارسی معین ). یکریز.
