بقری

لغت نامه دهخدا

بقری. [ ب َ ق َ ] ( اِ ) کارگاه جولاهه ، و از رشیدی معلوم میشود که راچه ، جولاهه باشد. ( غیاث اللغات ).
بقری. [ ب َ ق َ ] ( ص نسبی ) منسوب است به بقر، که بعضی به این نسبت اشتهار داشته اند. ( سمعانی ). || جوع البقری ؛ جوع گاوی. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به جوع و جوع بقری شود.