بفا

لغت نامه دهخدا

بفا. [ ب َ ] ( هندی ، اِ ) سبوس مانندی که از بن مویهای سر ریزد. ( ناظم الاطباء ). شوره سر. پوسته سر.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم