بضایع

لغت نامه دهخدا

بضایع. [ ب َ ی ِ ] ( ع اِ ) بضائع. ج ِ بضاعة، بضاعت. رجوع به هریک از کلمات در جای خود شود.

فرهنگ عمید

= بضاعت

فرهنگ فارسی

بضاعت
( اسم ) جمع بضاعت ( بضاعه ).