بسوختن

لغت نامه دهخدا

بسوختن. [ ب ِ ت َ ] ( مص ) محترق شدن. سوختن. || سوزانیدن. محترق ساختن. رجوع به سوختن شود.

فرهنگ فارسی

محترق شدن ٠ محترق ساختن ٠ سوختن ٠ سوزانیدن ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم