بسبط

لغت نامه دهخدا

بسبط. [ ب َ ب َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به بسبة شود.
بسبط. [ ب َ ب ُ ] ( اِخ ) کوهی است از کوههای سراة و تهامه. ( معجم البلدان ).

گزارش محتوای نامناسب