لغت نامه دهخدا بخشش گاه. [ ب َ ش ِش ْ ] ( اِ مرکب ) مَقْسَم. مقسمه. قسمت گاه. بخش گاه. ( یادداشت مؤلف ): طراز؛ بخشش گاه آب باشد... ( صحاح الفرس ). و رجوع به بخشگاه شود.
