باد مسیح. [ دِ م َ ] ( اِخ ) بادمسیحا. کنایه از نفس عیسی علیه السلام است که مرده رازنده میکرد. ( برهان ). کنایه از دم مسیح که اموات راحیات می بخشید. ( غیاث ). کنایه از نفس عیسی علیه السلام است و آن معجزه ای بود که مرده را زنده میکرد. ( هفت قلزم ). بمعنی باد عیسی. واله هروی گوید : چه آب خضر و چه باد مسیح هردو یکی است رواست مرگ اگر درد انتظار اینست.( از آنندراج ).باد عیسی. دم عیسی. ( ناظم الاطباء: باد ). رجوع به باد عیسی و باد مسیحا و بادشود : باد مسیح از نفس دل دمید آب حیات از دهن گل چکید.نظامی.نکته بادی بزبان فصیح زنده دلم کرد چو باد مسیح.نظامی.رجوع به باد مسیحا شود.
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) نفس حضرت عیسی ( پیغمبر مسیحیان ) که مرده را زنده میکرد دم عیسی . ۲ - مداوای اطبای عالیقدر که در تشخیص و معالج. بیماران حسن شهرت یافته اند .
