( آحاز ) آحاز. ( اِخ ) نام یازدهمین پادشاه یهود، پسر یوثام و پدر حزقیا. و این کلمه را آخار هم نوشته اند. احاز. [ ] ( اِخ )( مالک ) پسر یوثام پادشاه یازدهمین یهودا بود که در 20 سالگی و یا 25 سالگی بتخت جلوس و از سال 741 تا 725 ق. م. سلطنت کرد و در پرستش اصنام و نکوهش خدا معروف و بسیاری از نبوتهای اشعیا درباره او گفته شده.او فرزندان خود را برای بُتها از آتش گذرانید و بُتهای سُریانی را به اورشلیم داخل کرد و وضع هیکل را بر وفق وضع سریانیان تغییر داد. ( قاموس کتاب مقدس ).
فرهنگ فارسی
( آحاز ) نام یازدهمین پادشاه یهود پسر یوثام و پدر حزقیا
دانشنامه آزاد فارسی
آحاز. آحاز ( ـ ح ۷۲۰پ م)(Ahaz) (در منابع آشوری یَهوآحاز) شاه یهودا(ح ۷۳۵ـ ح۷۲۰پ م) و تیولدار آشوریان شد (دوم پادشاهان ۱۶؛ اشعیا۷ـ۸). آحاز در ۲۰ یا ۲۵سالگی به سلطنت یهودا رسید. مدتی بعد فَقَح، شاه اسرائیل، و رَصین، شاه سوریه، به مملکت او یورش بردند تا وی را وادار به هم پیمانی با خود دربرابر دولت قدرتمند آشور کنند. آحاز خلافِ توصیۀ اشعیای نبیعمل کرد و برای دفع مهاجمان از تیگلت پیلسرسوم، شاه آشور، کمک خواست. تیگلت سوریه و اسرائیل را شکست داد و آحاز سر بندگی دربرابر شاه آشور فرود آورد. اما نه فقط یهودا موقعیت سیاسی بهتری نیافت، بلکه شاه آشور خراج سنگینی بر او بست و پای خدایان آشوری نیز به معبد اورشلیم باز شد.
