امامه
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
امامه آبادیی است مرتفع و کوهستانی و سردسیر در دامنه جنوبی البرز مرکزی که آبش از رود محلی و قنات و چشمه تأمین می گردد. روزگاری در امامه بالا بیش از ۳۰۰۰ و در امامه پایین بیش از ۱۵۰۰ گوسفند نگهداری می شد ولی در حال حاضر بدلیل تغییرات فرهنگی و قوانین بهداشتی ، دامداران دامهای خود رادر مکانهایی دورتر از روستا نگهداری می کنند و در فصول سرد نیز به دشتهای ورامین و غیره کوچ میدهند. روستای امامه دارای وسعتی حدود ۵۵ هکتار است که از این مقدار حدود ۳۶ هکتار آن باغات و مابقی به صورت زمینهای زراعی و مسکونی است. تا حدود ۵۰ سال پیش کشاورزی و دیم کاری بسیار رواج داشت و محصولات آن بیشتر غلات و بن شن بود ولی به مرور با کاشت درختان میوه ابتدا سیب، گلابی، گردو و سپس گیلاس، آلبالو، هلو و غیره جایگزین آنها شد . در سالهای بسیار دور شغل اصلی مردم امامه کشاورزی ، باغداری و دام داری بود ولی در حال حاضر و با مهاجرت روستاییان ، باغداران و دامداران از کارگران افغان برای نگهداری باغات و دامها استفاده می کنند و جوانان روستای بیشتر به مشاغل ساختمان سازی وتامین مصالح ساختمانی و سایر مشاغل روی آورده اند.
در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران دربارهٔ روستای امامه آمده است: ده جزء دهستان لواسان کوچک بخش افجه شهرستان تهران. ۱۰ کیلومتری شمال باختر گلندوک - ۵ کیلومتری خاور راه شوسه شمشک. در کوهستان - سردسیر - سکنه ۲۳۲۰ - شیعه - فارسی. چشمه سار و رود محلی - غلات، بن شن، میوه جات، لبنیات - شغل زراعت، گله داری. راه مالرو – دبستان دارد.
امامه به سبب راه دشوار و موقعیت استواری که داشته از قدیم پناهگاهی مناسب به حساب می آمده و مرکز قصران داخل و مقر رئیس قصران تاریخی ( معرب کوهسران ) و امراء آن سامان محسوب می شده است. در امامه قلعه ای استوار وجود داشته که ظاهراً به وسیله مازیار یا مرداویج زیاری به وجود آمده است و بقایای برج و باروها و بدنه آن هنوز پابرجا و نمایان است. مورخ و جغرافیدان قدیم یاقوت حموی دربارهٔ امامه چنین نوشته است: «انبامة قلعة قرب الری» یعنی انبامه ( امامه ) قلعه ای نزدیک ری است.
دانشنامه آزاد فارسی
دختر ابوالعاص بن ربیع و نوۀ دختری پیامبر (ص). پیامبر (ص) به او بسیار علاقه مند بود. امام علی (ع) پس از رحلت حضرت فاطمه (س) و بنابه وصیت ایشان با امامه ازدواج کرد.
دانشنامه اسلامی
معنی یَفْجُرَ: که باز کند - که بشکافد (عبارت "بَلْ یُرِیدُ ﭐلْإِنسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ" یعنی : "[نه اینکه به گمان او قیامتی در کار نباشد] بلکه انسان میخواهد [با دست و پا زدن در شک و تردید] فرارویش را [ازاعتقاد به قیامت که بازدارندهای قوی است] باز کند [تا برای...
ریشه کلمه:
امم (۱۲۴ بار)ه (۳۵۷۶ بار)
(بفتح اول) جلو. ، بلکه انسان میخواهد در آینده (نیز) بدکاری کند، ظاهر معنی آیه این است که گفته شد. این کلمه فقط یکبار در قرآن آمده است.