استرائوس
دانشنامه عمومی
بر اساس تئوگونیای هزیود و شبه آپولودوروس، آسترائوس یک تیتان نسل دوم است که از نسل کریوس و اوریبیا است. یولیوس هیگینوس نوشته است که او مستقیماً فرزند تارتاروس و گایا است و از او به عنوان یکی از غول ها یاد می کند. سرویوس، مانند یولیوس هیگینوس او را با غول ترکیب کرد و نوشت «او اسلحه به دست گرفت و با خدایان جنگید».
آسترائوس با ائوس الهه سپیده دم ازدواج کرد. آن ها با هم به عنوان شب و سپیده دم، فرزندان زیادی را به وجود آوردند؛ و آنچه در هنگام گرگ ومیش در آسمان رخ می دهد به آن ها منتسب است.
آن ها پسران زیادی داشتند، از جمله چهار آنمویی ( باد ) : ائوروس، نوتوس، بوریاس و زفوروس، و پنج آسترا پانته آ ( ستارگان سرگردان، یعنی سیارات ) : فاینون ( زحل ) ، فایتون ( مشتری ) ، پیرویس ( مریخ ) ، اسفروس/هسپروس ( زهره ) ، و استیلبون ( عطارد ) . در منابع معدودی از دختر دیگری به نام آسترایا، الهه معصومیت و گاه عدالت یاد شده است. در تئوگونیای هزیود، آسترائوس و ائوس بادها - یعنی زفیروس، بورئاس و نوتوس - و همچنین ائوسفور و ستارگان را تولید می کنند. در منابع معدودی از دختر دیگری به نام آسترئا، الهه معصومیت و گاه عدالت یاد شده است.
او همچنین گاهی اوقات با آیولوس، نگهبان بادها مرتبط است، زیرا بادها در هنگام غروب زیاد می شوند.
در شعر حماسی دیونیزیاکا ( شعر حماسی یونان باستان ) اثر نونوس ( برجسته ترین شاعر حماسی یونانی دوران امپراتوری روم ) ، آسترائوس یک خدای افسانه ای معرفی می شود که دمتر به ملاقات او می رود، زیرا نگران آینده دخترش پرسفونه بود، او شروع به جذب تعداد زیادی از خدایان المپ کرده بود و نگران بود که ممکن است در نهایت با هفائستوس ازدواج کند. سپس آسترائوس به او هشدار داد که به زودی، پرسفونه به یک مار خواهد پیوست و این اتحاد میوه خواهد داد، که به شدت دیمتر را ناراحت کرد.
