معنی ابوالشوک

ابوالشوک

لغت نامه دهخدا

ابوالشوک. [ اَ بُش ْ ش َ ] ( اِخ ) حسام الدوله ،فارس بن ابی الفتح. از امرای کرد حلوان. او پس از وفات پدر در 401 هَ. ق. امارت یافت. و با امراء اطراف خاصه برادر خویش مهلهل جنگها پیوست و به سال 437 هَ. ق. مغلوب اینال سلجوقی گردید و بیشتر متصرفات وی به تسخیر او درآمد و ناچار با برادر خویش صلح کرد لکن در همان سال درگذشت. و اکراد تابع مهلهل گردیدند.
ابوالشوک. [ اَ بُش ْ ش َ ] ( اِخ ) نام طائفه ای از کردان ظاهراً منسوب به ابوالشوک حسام الدوله و این طائفه را بنوعناز نیز نامند.