معنی ابن عبدربه

ابن عبدربه

لغت نامه دهخدا

ابن عبدربه. [ اِ ن ُع َ دِ رَب ْ ب ِه ْ ] ( اِخ ) ابوعمر احمدبن محمد اندلسی. ادیب و شاعر معروف ، صاحب کتاب عقدالفرید. مولد او قرطبه به سال 246 هَ.ق. و وفات در سنه 328 است.
ابن عبدربه. [ اِ ن ُ ع َ دِ رَب ْ ب ِه ْ ] ( اِخ ) ملقب به رأس البغل. و کتاب البستان که بفتح بن خاقان نسبت کنند از اوست. ( ابن الندیم ).